همه چیز در مورد آسانسور

آسانسور وسیله ای است متشکل از کابین و معمولا وزنه تعادل و اجزای دیگر که با روش های مختلف ،مسافر،بار یا هر دو را در مسیر بین طبقات ساختمان جابجا می کند . از لحاظ موتور جابجا کننده کابین آسانسورها به دو گروه تقسیم می شوند :
نوع کششی که حرکت آن بر اثر اصطحکاک بین سیم بکسل و شیار فلکه کشش به هنگام چرخش آن توسط سیستم محرکه انجام می شود .
نوع هیدرولیکی که عامل حرکت کابین،سیلندر و پیستون هیدرولیکی است. در این نوع آسانسور که معمولا برای ارتفاع کم و سرعت های کم کاربرد دارد،ممکن است وزنه تعادل هم وجود داشته باشد.
آسانسورها بر اساس موارد جابه جا کننده به گروه های زیر تقسیم می شوند : 
• حمل بار
• حمل اتومبیل
• حمل مسافر
• حمل غذا
• حمل تخت بیمار یا برانکارد
ساختمان ها نیز بر اساس ارتفاع به چهار گروه زیر تقسیم می شوند که در طراحی آسانسورها بسیار مهم و تاثیر گذار است.
ساختمان های کوتاه (تا7 طبقه)
ساختمان های بلند مرتبه (7 تا 29 طبقه)
ساختمان های بسیار بلند مرتبه(30 تا 50 طبقه)
ساختمان های آسمانخراش (بالاتر از 50 طبقه)
نمایی از آسانسور کششی
آسانسور ها از بخش های گوناگونی تشکیل می شوند که در زیر به آنها اشاره می کنیم :
بالاسری : فاصله قائم بین کف بالاترین توقف تا زیر سقف چاه آسانسور به منظور جلوگیری از برخورد تعمیرکاران یا اجزای فوقانی کابین با چاه .
تابلو کنترل آسانسور: مجموعه ای شامل مدارهای فرمان و قدرت که وظیفه کنترل حرکت کابین و پاسخگویی به احضار را به عهده دارد .
سیستم ترمز ایمنی(پاراشوت): یک نوع سیستم مکانیکی است که ترجیحا در قسمت زیرین یا بالای چارچوب(یوک) کابین و وزنه تعادل قرار می گیرد و در مواقع اضطراری با افزایش غیر عادی سرعت فعال شده و سبب توقف کابین یا وزنه تعادل به وسیله ی قفل شدن کابین یا وزنه ی تعادل به ریل ها می شود .
حسگر سیستم اضافه بار : اعلام خبر و جلوگیری از حرکت آسانسور در هنگام بار اضافی را به عهده دار .
چاه : فضایی است که ریل ها و برخی تجهیزات دیگر آسانسور در آن نصب می شوند و کابین و وزنه تعادل در این مکان حرکت می نمایند .
چاهک : فاصله قائم بین کف پایین ترین توقف تا کف چاه آسانسور را چاهک می گویند .
درب های طبقات : درب هایی هستند که در محل ورودی طبقات به کابین قرار می گیرند و دارای انواع مختلفی همچون تلسکوپی(یکطرف بازشو)،سانترال(وسط بازشو)،آکاردئونی و لولایی می باشند .
درب کابین : دربی که در ورودی کابین قرار گرفته و معمولا به طور خودکار باز و بسته می شوند . به علت تنوعی که در طراحی درب آسانسور ها وجود دارد انواع آن ها مورد بررسی قرار می دهیم .
درب آسانسور 
درب تمام اتوماتیک سانترال : در این حالت درب کابین و درب طبقه پس از توقف کابین به طور خودکار از وسط به طرفین باز می شوند اینگونه درب ها در چاهک های با عرض زیاد قابل استفاده هستند .
درب تمام اتوماتیک تلسکوپی : ذرب کابینو طبقه پس از توقف کابین به طور خودکار از یک سمت به سمت دیگر باز می شود.
درب نیمه اتوماتیک تلسکوپی : در این حالت کابین مجهز به درب اتوماتیک بوده که پس از توقف کابین از یک سمت به سمت دیگر باز شده لیکن درب طبقه به صورت لولائی بوده و بایستی به صورت دستی توسط کاربر باز شود .
درب نیمه اتوماتیک اتوبوسی : این سیستم برای چاهک های با عرض کم استفاده می گردد که درب کابین به صورت اتوماتیک درون کابین باز شده و درب طبقه به صورت لولائی بوده و توسط کاربر به صورت دستی باز می شود .
درب لولائی : در این حالت کابین فاقد درب بوده و تنها طبقات دارای درب می باشند و هنگام حرکت کابین درب های طبقات و دیواره بین آنها قابل مشاهده می باشد . این سیستم دیگر برای ساختمان های جدید مورد استفاده قرار  نمی گیرد .
ریل راهنما : اجزای فلزی با مقطع T که برای هدایت کابین یا وزنه تعادل به کار می روند.
شیر اطمینان : شیر هیدرولیکی که هنگام سقوط یا افزایش ناگهانی سرعت در آسانسور های هیدرولیک به کار می رود و هنگام افزایش جریان روغن بیش از حد مجاز ، بسته شده و از سقوط یا افزایش سرعت کابین جلوگیری می کند .
ضربه گیر : وسیله ای ارتجاعی است که برای جلوگیری از اصابت کنترول نشده نشده کابین و یا وزنه تعادل به کف چاهک به کار می رود و بر دو نوع هیدرولیک و فنری است .
کابین : جزئی از آسانسور که مسافر ، بار، یا هردو را در خود جای دهد و دارای کف ، دیواره ، سقف و معمولا درب می باشد .
کنترل کننده های مکانیکی سرعت(گاورنر): وسیله ایی مکانیکی است که از طریق سیم بکسل یا زنجیر به سیستم پاراشوت کابین متصل است تا در مواقع افزایش سرعت مجاز قفل کرده ، برق موتور آسانسور را قطع و سیستم ترمز ایمنی را فعال نماید .
وزن تعادل : وزنه یا ترکیبی از وزنه هاست که برای متعادل کردن وزن کابین و بخشی از ظرفیت آسانسور بکار می رود .
یوک کابین : قاب نگهدارنده ای که کف کابین ،ترمزهای ایمنی ،کفشک ها و سیم بکسل ها به آن متصل می شوند .
سیستم های فراخوانی آسانسور : فراخوانی آسانسور های در حال حرکت به روشهای مختلفی صورت می پزید .
• فراخوانی ساده : به اولین احضار پاسخ داده و تا انجام این فرمان احضارهای بعدی بی اثر است .
• فراخوانی جمع کن روبه پایین : در حین حرکت از بالا به پایین به کلیه احضارها پاسخ می دهد .
• فراخوانی جمع کن روبه بالا : در حین حرکت از پایین به بالا به کلیه احضارها پاسخ می دهد .
• فراخوانی جمع کن انتخابی : فقط به احضارها در جهت حرکت کابین پاسخ داده می شود .
• فراخوانی گروهی : برای تعداد بیش از یک آسانسور بکار می رود و نزدیکترین کابین به احضار پاسخ می دهد .
جانمایی آسانسور
آسانسورها بایدبه نحوی جایگذاری شوند که فاصله ی پیاده روی مسافران برای سوار شدن به هر کابین حداقل ممکن باشد . حداکثر فاصله پیاده روی از در ورودی ساختمان یا در آپارتمان ها برای سوار شدن به آسانسورها در هر طبقه 40متر می باشد . باید توجه داشت که ورود و خروج آسانسورها به طبقات و بالعکس باید به راحتی و بدون تداخل حرکتی صورت گیرد و فضای کافی جهت انتظلر درهای ورودی و خروجی در نظر گرفته شود .
برای چاه آسانسور باید روشنایی در نظر گرفته شود . همچنین چاه باید منحصرا برای آسانسور باشد و نصب و عبور هرگونه لوله ،کابل،سیم و تجهیزات دیگر در چاه آسانسور به جز سیم کشی و لوله کشی برق مربوط به سیستم روشنایی و کنترل آسانسور درون چاه آسانسور ممنوع است. در ساختمان های مسکونی که تعداد طبقات آنها از روی طبقه اصلی (شالوده) بیش از 3طبقه بوده و یا فاصله بین طبقه اصلی و کف آخرین آپارتمان بیشتر از 8 متر باشد پیش بینی آسانسور توصیه می گردد .

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *